Өврийнхөө дэвтрээс ...

Ч.Батсайхан

Хөдөөний бүсгүй

Аргалын гал шиг улаа бутарсан
Адууны салхи шиг танхил өссөн
Нүүдэлчин амьдралдаа уйдаж сөхрөөгүй
Нүгэл үйлдээгүй нүд шиг бүсгүй

Шилбүүрийн сур шиг хөх бандитай
Чулуу өрж наадаж өссөн
Шилийн эр шиг ханхайгаад ирэхэд нь
Сэмхэн хааяа санаа алдсан

Исгэлэн айраг шиг эрийн өмнө
Энгэрээ задгайлж бүсээ тайлаагүй
Сүүдэргүй сэтгэлийн цайгаараа дайлдаг
Сүү үнэртэй бүсгүйн суудал цалгидаггүй

Үнэн хайрын цоожинд түлхүүргүй гацаж
Үг унагаагүй монгол төрхөөрөө
Ботгон нүдээрээ хайраа шивнэдэг
Борхон бүсгүй хөдөөд минь л байдаг аа.